Vertrek

Vliegen vanaf Brussel is een stuk goedkoper, maar midden in de nachtom een uurtje of 2van huis vertrekken is ook niet alles. Koffie. Koffie. Koffie nodig. En daar pronkt met zijn groene logo de MacDonalds onder de koffietentjes al, mij lonkend met de heerlijkste koffiegeuren, maar waarvan het mij niets zou verbazen dat deze kunstmatig verspreid worden. Want zeg nou zelf, komt er iets uit de VS wat lekker is? Amerika, mooi land, veel is fake. Wat niet fake is, is de vriendelijkheid van de Belgen. Al bij de incheckbalie werd voor mij geregeld dat ik reeds kon inchecken, terwijl ik pas meer dan een uur later mijn duikkoffer zou brengen. Ik wil deze namelijk laten ‘baggage wrappen' en dat doet de bagagge wrapper niet midden in de nacht. Dat is dan ook gelijk de reden dat ik toegegeven heb aan de verlokking van de Starbucks en nu strak onder de caffeïne enthousiast al typende aan het wachten ben tot mijn baggage wrapper ontwaakt is.

Wat trouwens ook niet fake is, is de domheid van de Belgen. De incheckmeneer die aan mij vraagt of ik een duikfles in mijn, zacht uitgedrukt, niet al te stevige en grote koffer heb, de koffiemeneer die vraagt bij de bestelling ‘cappuccino grande' of ik ‘small or grande' wil, een luchthavenmevrouw die mij vertelt dat de baggage wrapper ‘er binnen een uur is, of daarna', en het toppunt is dat ze als tijdsverdrijf NetGeo op grote televisieschermen hebben met afleveringen van Air Crash Investigation (!). Niet eerlijk Janita, niet eerlijk om dit aan te halen. Want ken je dat, dat je het idee hebt dat je altijd in de verkeerde kassa rij staat? Of dat altijd net als jij op de fiets stapt, het gaat regenen? Dat is natuurlijk niet zo, maar door irritatie omtrent het betreffende onderwerp vallen ons alleen de negatieve momenten op en de neutrale trachten ons niet op te vallen. Zo is het misschien dan ook met de domheid van de Belgen. Het is dan weliswaar niet zo dat ik mij hieraan irriteer, het principe werkt hetzelfde. Alhoewel..

Met mijn grande cappuccino typ ik nog steeds enthousiast verder. Tijd voor even wat achtergrond informatie. Leuk. Waarom lezen jullie deze blog? Wat ga ik nu weer doen? In februari ging ik naar Honduras om Divemaster te worden, maar ik schoot iets uit door naar instructeur. Na mij dat op mijn hals gehaald te hebben, wilde ik natuurlijk ook aan het werk met mijn nieuw verworven beroep. En zeg nou zelf, is er een beter excuus om de Nederlandse herfst te ontvluchten? De Rode Zee is mooi en dichtbij en de duikschool waar ik nu ga werken - Aqaba Adventure Divers - reageerde als eerste (en eerlijk gezegd ook bijna als enige) positief op mijn sollicitatie e-mail. We zullen zien wat dit mij gaat brengen. Het is in ieder geval lekker weer en Jordanië is als een van de weinige landen in dat gebied politiek rustig. Over lekker weer gesproken, er komt een grote glimlach op mijn gezicht bij de gedachte aan de rekensom dat het verschil in watertemperatuur tussen de Caribische Zee die ik gewend was en de Rode Zee nu gelijk is aan de gemiddelde temperatuur in de herfst in Nederland, wat tevens de helft is van de temperatuur van het water waar ik in ga duiken de komende weken. Eenjaloersmakende hersenkraker.

‘Binnen een uur' is nu bijna voorbij, dus ik ga eens op zoek naar mijn baggagewrapper.

- Brussel, zondagochtend 5 uur -