Goed nieuws; ik ben in verwachting!

In verwachting van mijn diploma tot duikinstructeur wel te verstaan. De ervaringen in mijn Dive Master Traineeship (DMT) hebben mij zo enthousiast gemaakt voor duiken (zoals jullie waarschijnlijk al uit mijn verhalen konden opmaken), dat ik heb besloten de opleiding tot instructeur er achteraan te doen en mijn ticket daarvoor te verlengen tot 26 mei. Het verschil tussen de beroepen DM en Instructeur is dat een DM alleen mag begeleiden, terwijl een instructeur ook mag opleiden en het verschil tussen de twee opleidingen zit voornamelijk in de kwantiteit en kwaliteit. DMT is lang met veel duiken begeleiden, de instructeursopleiding is kort (10 dagen) en krachtig op het gebied van het perfectioneren van skills. En voor de DMT kan je niet zakken, voor het instructeursexamen van twee volle dagen wel...

Waarom kies ik ervoor nog geen eens een jaar na het behalen van mijn universitaire opleiding mezelf op te leiden tot een geheel ander beroep? Misschien ken je het gevoel van sluimerende onrust, geluk maar niet gelukzaligheid en slechts halfdoening in de plaats van voldoening. Je kan niet precies zeggen waar het aan ligt en wat het gevoel inhoudt. Je leven is goed met een leuke baan, lieve vrienden en familie en jaarlijkse vakanties en tripjes weg. Je zit niet in geldproblemen, je gezondheid is goed en aan je liefdesleven kan het toch ook niet liggen. Maar toch blijft het rommelen. Je hart slaat elke keer wat harder als je een mooie natuurdocumentaire op Animal Planet ziet en ongepland zit je te vaak te lang op websites onderzoek te doen naar avontuurlijke en mooie reizen. Geloof me als ik zeg dat ik voor bijna elk land dat een minimale kustlijn heeft al een reis met begroting heb samengesteld (ja, precies de dochter van mijn vader). Maar toch blijft het rommelen.

Totdat ik hier kwam. Voor iedereen is het verschillend op welke manier het gerommel gestopt kan worden, maar voor mij is dat het zorgeloze wereldje van duiken. Vast niet de enige manier en vast niet voor altijd, dat geeft niet. Ik kijk niet meer vooruit en leef niet meer toe naar mooie vooruitzichten. Ik leef nu. Ik hoef niet meer elk moment nuttig in te vullen, gewoon er zijn en genieten is genoeg. Ook te veel zorgen maken over wie ik ben en wat ik doe, is verleden tijd. Het enige gerommel wat ik nu nog in mijn onderbuik voel, is van iets wat ik gisteravond verkeer heb gegeten.

Wat ik ga doen als ik weer in Nederland ben, vraag je? Laten we daar nog geen zorgen om maken.